نگاهی به آسیب های فرهنگی و هنری

از روزی که رسماً اعلام شد ویروس کرونا اومده همه ما فکر میکردیم این هم یک نوع بیماری مثل بیماری های دیگه ای هستش که وارد کشور ما شده از جمله بیماری های واگیر دار تب کریمه کنگو و غیره ... ولی متاسفانه دیدیم خیلی سریع شیوع و انتقال پیدا کرده و خیلی از عزیزانمونو ازدست دادیم و متاسفانه استان گیلانمون هم جزء اولین استان های درگیر شد.

اولش فکر کردیم شاید چندروزی مهمان ماست و خیلی زود تموم میشه ولی دیدیم نه متاسفانه باید با این ویروس بسازیم و زندگیمون رو درکنارش ادامه بدیم... به هر حال باید قبول کنیم فرهنگ و هنرگیلانمونم جزء اولین اقشاری بود که آسیب جدی دید. از آموزشگاه ها تا همه کسانی که به نوعی از اهالی اصحاب فرهنگ و هنر گیلان زمینمون هستند.  ما تو گیلان بسیاری از استعداد های ناب موسیقی و تئاتر داریم که متاسفانه برای امرار معاش و ادامه زندگیشون در سال های گذشته که این ویروس هم نبود دست به شغل های دیگری میزدند و نمیتوانستند استعداد خود را شکوفا کرده و یا از آن بهره لازم را ببرند و شاید بعضاً به استان های دیگر مهاجرت میکردند تا بتوانند از پس مخارج زندگی خود برایند. حال که با وجود این بیماری واگیردار وضعیت به مراتب بدتر هم شده و خیلی از اصحاب فرهنگ وهنر متاسفانه بیکار شده و نمیتوانند با این وضعیت به روند عادی کاری خود بازگردند و حتی به دلیل فشارهای کمر شکن اقتصادی و چک های برگشت خورده با سیلی صورت خودرا سرخ نگه داشته اند تا چشم یاریشان به گشایش های اقتصادی باشد که متاسفانه با گذشت زمان فقط شاهد از بین رفتن برخی هنرهای زیبا توسط هنرمندان برجسته هستیم. متاسفانه در سال های گذشته هیچ وقت نمایندگان مجلس و یا حتی دولت های گذشته و حال قبل از وقوع چنین بحران های بزرگی در کشور به فکر قشر بسیارآسیب پذیر فرهنگ و هنر نبوده اند و فقط به یک بیمه هنرمندانی بسنده کردند که آن هم در ایام 4 ماهه نخست قرنطینه حتی بیمه بیکاری هم به آن تعلق نگرفت! 

با پرداخت وام های کم سود ! با این تدبیر که شاید باری را ازدوش این قشر آسیب پذیر بردارند که متاسفانه بار ضررها و زیان های خود را هم با سود های کلان بانکی بر دوش آن ها گذاشته اند! آموزشگاه هایی که باید از حضور هنرجویان کسب در آمد داشته باشند ولی با وجود بیماری کرونا و عدم مراجعه مخاطبان و به دلیل شرایط هر شهرستان و با توجه به پروتکل های بهداشتی و در بیشتر مواقع با تعطیلی مواجه هستند چطور باید از پس هزینه های خود در ماه های آینده برآیند که حالا اقساط این وام ها هم بر دوش آنان سنگینی میکند! قشری که در حالت عادی جامعه و قبل از ایام کرونا برای اجرای نمایش یا موسیقی یا نمایشگاه و غیره باید از فیلتر های سختگیرانه ای برای اجرا میگذشت و در نهایت اگر هم ضرر و زیانی متوجه آنها میشد خم به ابرو نمی آوردند و با عشق کارشان را به اتمام میرساندند.

 آیا وقت آن نرسیده که مدیران و معاونان و نمایندگان مجلس فکری به حال این قشر مظلوم جامعه بکنند؟! قشری که در سرما و گرما در تمام مراسم های آئینی و دینی ، در تمام فراز و نشیب های این کشور و حتی در این دوران سخت کرونایی حضور فعالانه داشته و دارند و با تمام وجودوبا عشق خلق زیبایی میکنند و درکنار همه مردم و مسئولین ایستاده اند.

 با این حال جای بسی روزنه های روشنایی در پس پرده این عدم توجه هات وجود دارد و آن هم صندوق اعتباری هنر است که در ایام اوایل سال با پرداخت حق بیمه 3ماهه نخست هنرمندان کمکی به اهالی اصحاب فرهنگ و هنر که عضو صندوق بوده اند نمود و در ادامه با استارت فرهنگ کارت و واریز مبلغی هرچند کم اما برای کمک به معیشت این قشر مظلوم اقدام نمود که ستودنی است. الاایحال خبرهای شنیده شده که قرار است با پیشنهاد وزیر وقت فرهنگ و ارشاد اسلامی قانون بیمه بیکاری به این قشر هم تعلق بگیرد و امیدواریم هرچند این کار خیلی دیر درحال انجام است ، اما به قول معروف ماهی را هروقت از آب بگیری تازه است ... ، این کار صورت گرفته و در نهایت همه این اقشار بتوانند استفاده لازم را ببرند.

اما به نظرم ما درگیلان یک کمبود هایی را هم احساس میکنیم و آن صدای هنرمندان است که متاسفانه دیگر شنیده نمیشود! صدایی که تا قبل از ایام کرونا فقط در یک جلساتی صرفاً تشریفاتی و برای رفع وظیفه از سوی برخی مدیران و معاونین برگزار میشد وچه بهانه ای بهتر از بیماری کرونا و دوری دوستی که دیگر این زمان هم هزینه نشود و اصلا صدایی ، انتقادی یا پیشنهادی هم شنیده نشود!! 

بسیاری از پیشکسوتان هنرگیلان هم بعضاً در مراسم های افتتاحیه و جشن ها دیده میشدند که متاسفانه به دلیل سن بالا و برای سلامت آن ها دیگر به این مراسم ها که هرچند هم دیگر برگزار نمیگردد از حضورشان خبری نخواهد بود. به نظرم نقش رسانه های استان در دیده شدن و شنیده شدن صدای نارحتی و رنج هنرمندان بسیار پررنگ تر است و امیدوارم که در آینده برای رفع این کمبودها چاره ای جدی از سوی مدیران بعدی در دولت جدید اندیشیده شود.

و حرف آخر : امیدوارم همه اصحاب فرهنگ و هنر گیلان در این شرایط سخت دست به دست هم دهند و درکنار یکدیگر فقط برای رفع مشکلات و کم بود های فرهنگی و هنری استان گام بردارندتا با صلابت تر از گذشته بتوانند فرهنگ و هنر گیلان زمین را به نمایش بگذارند.

به قلم: علیرضا شکوهی/