پیام وزیر فرهنگ به مناسبت روز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی و پاسداشت زبان پارسی
افزودن به علاقمندی ها
شما وارد سایت نشدهاید
![](/uploads/posts/2023-05/thumbs/1684156598_-.jpg)
به گزارش هنر گیلان به نقل از مرکز روابط عمومی و اطلاعرسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، پیام محمدمهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ به شرح زیر آمده است:
بسم الله الرحمن الرحیم
حکیم ابوالقاسم فردوسی شاعر بزرگ تاریخ ما، پاسدار زبان و هویت ایرانی است. او در روزگار افراط و تفریط ها با نوشتن شاهنامه راه دیگری را برگزید و هویت قومی را میزبان و پذیرای هویت دینی کرد. مفاهیم و ارزشهای متعالی اسلام در شاهنامه به زبان شعر و در صورت داستان ها و تمثیل ها و روایتها طرح شدند و بدین سان فردوسی راهی را آغاز کرد که تا امروز ادامه دارد. شاعر شکوهمند ایران ما اسطوره ها و حکایتهای کهن ایران را با معارف و معناهایی که از روایات درخشان اسوههای دین اسلام آموخته بود در هم آمیخت و بدینسان از وجود و زمانه و زبان خود به آنها تری و طراوتی جاودانه داد. زندگی و زایایی زبان فارسی میراث فردوسی و جانشینان شایسته او در ادب فارسی است. زبان فارسی به عنوان یکی از مهم ترین مولفه های هویت ایرانی وجود خود را مدیون هنر و اندیشه و کوششهای این شاعر حکیم است. اگر ما امروز میتوانیم متون هزار سال گذشته خود را به سادگی بخوانیم باید سپاسگزار متن گرانمایه شاهنامه باشیم و بنایی بلند که حکیم توس با نظم خود ساخت تا در پناه آن هویت ایرانی و زبان پارسی از باد و باران روزگاران گزندی نبیند. توحیدسرایی فردوسی در نسلهای بعد تبدیل به یک سنت شد و یک سلسله سخن ارجمند در توحید را پدید آورد که به مثابه نخ تسبیحی همه گوهرهای تاریخ ادب فارسی را بر محور توحید و ولایت الله سامان داد. حماسه جاودان این شاعر بزرگ ملت ما در طول تاریخ روح و نگرش حماسی را در جای جای ایران زنده نگه داشت و لر و ترک و کرد و فارس با زمزمه شاهنامه چراغ پهلوانی و دلاوری را در چهار گوشه این دیار روشن نگه داشتند. شکر نعمت فردوسی بازخوانی و فهم کتاب ارجمند اوست که انشاالله مجموعه نیروهای فرهنگی ما بتوانند سهم خود را در این مسیر ادا کنند. و در ادامه راه او همانگونه که حضرت آیت الله جوادی آملی در بیانی تصریح کردهاند هم و غم ما باید متوجه تربیت فردوسیهای روزگار خودمان باشد تا در گردنههای دشوار تاریخ این سرزمین حماسهسرایان تازه نفس خود را داشته باشد. درخششهای ابدی نصیب آسمان جان پر روشنان فردوسی باد.